Ik heb pas de site Great British Chefs ontdekt en wat staan daar een hoop toffe gerechten tussen die ik graag wil proberen. Toen ik op zoek was naar voorgerechten, kwam ik een hele leuke kijk op de caesarsalade tegen: met bitterballen. Het draaien van de balletjes was even een rot klusje omdat de vulling zachter is dan ik had verwacht, maar als je die balletjes eenmaal hebt geproefd, weet je dat het de moeite waard is geweest. Bitterballen, maar dan een beetje luxe. 🙂
Ik bel dol op eieren. Gevuld, gebakken, gekookt, gepocheerd: het maakt me allemaal weinig uit, ik vind ze gewoon lekker. Ik heb dan ook geregeld eiersalade gemaakt, maar dit keer dacht ik het eens anders te doen. Geen kerrie, geen peterselie en geen mayonaise – wat ik normaal wel doe – maar wel avocado.
Ik weet niet meer hoe ik gerookte forel heb ontdekt, maar waarschijnlijk had ik even genoeg van gerookte zalm en wilde ik dit wel eens proberen. Qua smaak was ik de eerste keer zeer positief verrast: een stukje minder krachtig dan gerookte zalm of makreel, maar toch lekker stevig en een klein beetje zoetig en ziltig. Een ideaal visje voor door een salade dus. Nu wilde ik deze salade eigenlijk maken met gewone aardappel, maar die vond ik er niet meer zo lekker uitzien (aan elke aardappel zat bijna alweer een nieuwe…) en ik besloot daarom voor zoete aardappel te gaan. Een keuze waar ik totaal geen spijt van heb gekregen, want de salade is hiermee heerlijk fris geworden en daarmee ideaal om snel in elkaar te zetten op een lekker zonnig dagje.
Het is hartstikke leuk om zoveel mogelijk nieuwe dingen te proberen, om wat voor reden dan ook, maar ook met eten is het soms ideaal om terug te vallen op een paar favorieten. Gewoon omdat je weet dat het toch wel goed zit, je dan geen uren na hoeft te denken over wat wel en niet bij elkaar past, het lekker is en je er niet al teveel moeite voor hoeft te doen – of juist wel. Een van die favorieten is bij mij couscoussalade met gegrilde groentjes, die volgens mij ook nog best gezond is. Zelf eet ik de laatste tijd doordeweeks steeds vaker vleesloos, zodat het vlees in het weekend nóg lekkerder smaakt, dus ook qua variatie is dit goed voor de vleeseter: in dit gerecht mis je het vlees namelijk totaal niet. Tenzij je het toch mist, maar dat ligt dan vooral aan jezelf. 😉
Eten is gevoel 