Pasta en tomatensaus. Het blijft een van mijn favoriete combinaties: het is lekker, snel te maken en heeft iets van comfortfood. Veel bijzonders gaat er dan meestal niet meer doorheen, maar er valt eindeloos mee te variëren. Zo is het een prima basis om bijvoorbeeld je basilicumplantje verder kaal mee te plukken en tegelijkertijd je mascarpone op te maken. Dan heb je er verder bijna niets meer bij nodig om er een lekker makkelijk avondmaal van te maken.
Ik heb al een paar posts geweid aan het wegwerken van restjes. Goedkoop, efficiënt en milieubewust. En daarmee wordt het vaak ook nog lekker. Wat wil je dan nog meer? Stiekem ben ik best een goede man, sommigen zouden mij zelfs de ideale man noemen, maar ik ben nog steeds hartstikke vrijgezel. Degenen die me kennen, weten dat dit me enórm steekt. Daarom heb ik mezelf maar weer eens getroost met een romige soep, die ik maakte met de consommé die ik over had. Inderdaad, gewoon van die exclusieve, heldere smaakbom overstappen naar een shabby roomsoep. Dat doen alleen singles…
Basics, iedereen heeft ze nodig en iedereen heeft zijn eigen. Ik val graag terug op een tomatensaus en hoewel je die op 1001 manieren kunt maken, is de basis toch echt heel simpel. Daar vandaan kun je verder eindeloos variëren: groenten, vlees, vis, kaas, of niets van dat alles… Grove saus of fijne saus? Ook dat kan, de mogelijkheden zijn eindeloos!
Eten is gevoel 