Zoete aardappelsalde met sinas-pepervinaigrette

Op zoek naar inspiratie om te koken, kwam ik zoete aardappel met sinas-peperdressing tegen. Dat leek me nog eens een leuke combinatie, dus tijd om dat zelf eens te proberen te maken. Nog een zooitje gezonde troep erbij en ik had een vegetarische maaltijdsalade die je volgens mij zelfs voor kunt zetten aan een vegan. Dat laatste is het enige wat mij hier eigenlijk aan tegenstaat (hippe onzin joh, kappen nou), maar verder was dit erg lekker. Lekker zomers toch, maar op een herfstachtige zomerdag smaakt ‘ie ook wel aardig.

Champignonburgers met tomatensalsa en geitenkaas

Lang, heel lang moest ik niets van champignons hebben. De smaak ervan vond ik wel prima, maar de textuur vond ik verschrikkelijk: ik heb een hekel aan de zachte en glibberige. Maar toen ik in Barcelona bij het geniale La Flauta (ga daarheen als je in Barça bent, echt waar!) een weer eens zo’n ding probeerde, was ik om: beetgaar, als in echt beetgaar, met een beetje grof zeezout en knoflook was dat echt verschrikkelijk lekker. Dus haal ik tegenwoordig ook champignons in huis. Dit keer om er een burger mee te maken, eentje die ik nog nooit zo had gemaakt. Het resultaat: een hele, hele dikke prima.

Je standaard AGV opleuken

Het is zo’n typisch Hollands dingetje: aardappels, groenten, vlees. Ik heb het daar niet zo op, niet in de bekende klassieke vorm, omdat je zoveel meer kunt doen met je eten dan dat begrip dat elke Nederlander wel kent. Ik eet dat al weinig, maar als ik het doe dan probeer ik wel een bord op tafel te zetten dat net wat luxer uitziet, maar dat niet heel veel bloed zweet en tranen hoeft te kosten. Twee dingen waarmee ik dat voor elkaar krijg, zijn aardappelmousseline en wortelpuree (de V was ossenhaas met rode wijnsaus). De eerste is een gastronomische klassieker, de tweede heb ik zelf in elkaar geflanst en was een verrassend succes.

Pitza

Ik heb zo mijn principes. In de keuken zijn dat er best een paar. Twee belangrijke hierbij zijn: pizzabodems maak je zelf (zegt de snob in mij) en restjes zijn er om creatief mee om te gaan (zegt de Nederlander in mij). Dus als je creatief om moet gaan met restjes courgette, pesto, tomatensaus en pita’s, dan kun je met dat eerste principe ook een beetje spelen. En als je dan één letter verandert, heb je je stiekem nog steeds aan je principes gehouden en eindig je dus met pitza’s. Prima snack, maar als je er een paar hebt, voldoet het ook zeker als avondmaal.

Koolsla zonder kool

Iedereen kent het wel: dat bakje met groentjes in een wit sausje dat je bij je fastfoodbestelling krijgt, maar standaard weg wordt gegooid. Ja, ook ik deed dat. Totdat ik pulled pork ging maken en het bleek dat daar koolsla op MOET. Dus ik heb dat braaf gemaakt. Na een paar variaties ben ik er nog steeds niet uit hoe deze het lekkerste is, maar één ding weet ik wel: het is lekker. Natuurlijk vooral als je het zelf hebt gemaakt. Aangezien varken en venkel heel goed samengaan, heb ik een koolsla gemaakt waarin venkel de hoofdrol speelt. Met als resultaat een koolsla zonder de kool.

Courgettesoep met kaascroutons

Een van de dingen die ik inmiddels best vaak heb gemaakt, is courgettesoep. Het leek me wel lekker om deze een beetje zoetig te maken met wat basilicum, en iets pittig met goed wat zwarte peper. Dat beviel me zo goed, dat dit een hele kleine favoriet van me is geworden en daarom niet kon ontbreken in mijn soepweek. Normaal serveer ik er knoflook-basilicumcroutons bij, maar omdat ik nog kaas over had, werden het dit keer kaascroutons.

Zoetzure wortel

Op mijn kerstmenu stond als bijgerecht gepekelde venkel. Venkel is al verschrikkelijk lekker, maar op deze manier had ik het nog niet eerder gehad en ik was enorm verrast over hoeveel lekkerder het op deze manier werd: heerlijk verfrissend, beetje zoet, beetje zuur en met een kleine bite. Ideaal om bij een wat stevigere hap te serveren, zoals bij fish & chips of buikspek. Deze manier van groenten bereiden is inmiddels een kleine favoriet geworden, want als je het goed doet kun je het ook nog eens een paar weken in de koelkast bewaren. Ik maakte het nu eens een keer met worteltjes, met een klein Oosters tintje.

Eenvoudige tomatencrèmesoep

Ik heb al een paar posts geweid aan het wegwerken van restjes. Goedkoop, efficiënt en milieubewust. En daarmee wordt het vaak ook nog lekker. Wat wil je dan nog meer? Stiekem ben ik best een goede man, sommigen zouden mij zelfs de ideale man noemen, maar ik ben nog steeds hartstikke vrijgezel. Degenen die me kennen, weten dat dit me enórm steekt. Daarom heb ik mezelf maar weer eens getroost met een romige soep, die ik maakte met de consommé die ik over had.  Inderdaad, gewoon van die exclusieve, heldere smaakbom overstappen naar een shabby roomsoep. Dat doen alleen singles…

Tietjesravioli

Ik zei in mijn vorige post al dat ik graag culinair wilde doen. Dat had vooral te maken met het verlangen dat ik al tijden koesterde om ravioli (mijn favoriete pasta) te maken met een lekkere, druiperige, lauwwarme eierdooier in het midden. Ook wel bekend als? Juist, tietjesravioli!

Koken met kerstrestjes: deel 2

Ik ben geen bakker, maar ik probeer wel om zo nu en dan wat te bakken. De laatste tijd probeer ik steeds meer nieuwe dingen uit, want uitdagingen zijn er om aan te gaan. Het liefst doe ik dat met bakken wel nog met makkelijkere recepten, zoals deze pavlova curd (die ik nog had van eerste kerstdag) en vers fruit, want ik heb altijd een hekel aan de hoeveelheid keukenspullen die je nodig hebt – en dus ook moet opruimen. Deze pavlova was daarom ideaal om van wat kerstrestjes af te komen.