Pitza

Ik heb zo mijn principes. In de keuken zijn dat er best een paar. Twee belangrijke hierbij zijn: pizzabodems maak je zelf (zegt de snob in mij) en restjes zijn er om creatief mee om te gaan (zegt de Nederlander in mij). Dus als je creatief om moet gaan met restjes courgette, pesto, tomatensaus en pita’s, dan kun je met dat eerste principe ook een beetje spelen. En als je dan één letter verandert, heb je je stiekem nog steeds aan je principes gehouden en eindig je dus met pitza’s. Prima snack, maar als je er een paar hebt, voldoet het ook zeker als avondmaal.

Tagliatelle met tomatenroomsaus en garnaal

Pasta en tomatensaus. Het blijft een van mijn favoriete combinaties: het is lekker, snel te maken en heeft iets van comfortfood. Veel bijzonders gaat er dan meestal niet meer doorheen, maar er valt eindeloos mee te variëren. Zo is het een prima basis om bijvoorbeeld je basilicumplantje verder kaal mee te plukken en tegelijkertijd je mascarpone op te maken. Dan heb je er verder bijna niets meer bij nodig om er een lekker makkelijk avondmaal van te maken.

Salsa brava

Een klassieke tomatensaus is altijd goed, maar als je wel eens in Spanje tapas hebt gegeten, dan weet je dat salsa brava ook erg lekker kan zijn: de meer pittige variant van de tomatensaus, als het even kan met een klein rooksmaakje en toch een tikkeltje zoet. In Spanje doen ze deze saus klassiek over de patatas bravas. Het is echter ook een fijne saus om een Spaanse pasta of pizza mee te maken: tijd dus om dit verschrikkelijk eenvoudige sausje in receptvorm te gieten.

Tomatensaus (met pasta)

Basics, iedereen heeft ze nodig en iedereen heeft zijn eigen. Ik val graag terug op een tomatensaus en hoewel je die op 1001 manieren kunt maken, is de basis toch echt heel simpel. Daar vandaan kun je verder eindeloos variëren: groenten, vlees, vis, kaas, of niets van dat alles… Grove saus of fijne saus? Ook dat kan, de mogelijkheden zijn eindeloos!