De laatste soep die ik maakte, werd zoete aardappelsoep. Ook al iets dat ik bij toeval tegenkwam, maar dat leek me wel direct lekker. Prima dus om de zoete aardappels, die ik nogal eens overhoud, mee op te maken. De basis werd vrijwel hetzelfde als bij mijn pindasoep, maar het resultaat was een veel dikkere en vollere soep. Wel net iets minder lekker en verrassend, maar wel iets wat ik zeker niet voor de laatste keer heb gemaakt.
Onderdeel van mijn soepweek, was pindasoep. Ja, echt. Toen ik voor het eerste hoorde dat deze soep ook bestond, dacht ik er nog het mijne van. Maar als groot liefhebber van pindakaas (mét stukjes!) en pindasaus, leek het me stiekem best leuk om dit een keer te maken. En tsjah, wat kan ik erover zeggen? Dit is zo verschrikkelijk lekker, dat ik voor het eerst in tijden mezelf weer eens had verrast!
Een van de dingen die ik inmiddels best vaak heb gemaakt, is courgettesoep. Het leek me wel lekker om deze een beetje zoetig te maken met wat basilicum, en iets pittig met goed wat zwarte peper. Dat beviel me zo goed, dat dit een hele kleine favoriet van me is geworden en daarom niet kon ontbreken in mijn soepweek. Normaal serveer ik er knoflook-basilicumcroutons bij, maar omdat ik nog kaas over had, werden het dit keer kaascroutons.
Eigenlijk wilde ik er sushisalade mee maken, maar ik had geen zin verse vis bij de visboer te halen. Maar die komkommer wilde ik ook niet weggooien en het als snoepgoed gebruiken is veel te gezond. Het werd onderdeel van mijn soepweek, toen ik besloot er komkommersoep van te maken. Hoor je niet vaak, maar het is – zoals de meeste soepen toch wel – reuze simpel om te maken en ook fijn in een wat drukkere periode: het is gezond en snel op tafel te zetten.
Soep. Ideaal voor doordeweeks, maar dan alsjeblieft niet uit zo’n pakkie. Bouillon mag van mij wel van een blokje komen, maar ik baalde er nu wel van dat ik hem gisteren niet zelf ff getrokken had: dat blijft toch het lekkerste. En aan de andere kant: wie ben ik nou helemaal? Maar goed, soms mag je zelfs van mij een beetje valsspelen en ik deed dat al eerder bij de bouillon die ik hier maakte. Dit keer gebruikte ik diezelfde bouillon als basis voor een groentesoep met miso. Want miso is de hemel in een potje. Helaas was dit toch geen super groot succes, maar gewoon een degelijk te pruimen soepie: ik denk dat de miso net iets teveel van het goede was bij deze toch al erg smakelijke bouillon. Ach… Zoals Feyenoorders inmiddels weten: je kunt niet alleen maar winnen, maar het komt vanzelf weer een keertje goed. Hoe bi-zar lang het ook duurt.
Maar ik gun het jullie wel hoor vriendjes. 😉
Ik heb al een paar posts geweid aan het wegwerken van restjes. Goedkoop, efficiënt en milieubewust. En daarmee wordt het vaak ook nog lekker. Wat wil je dan nog meer? Stiekem ben ik best een goede man, sommigen zouden mij zelfs de ideale man noemen, maar ik ben nog steeds hartstikke vrijgezel. Degenen die me kennen, weten dat dit me enórm steekt. Daarom heb ik mezelf maar weer eens getroost met een romige soep, die ik maakte met de consommé die ik over had. Inderdaad, gewoon van die exclusieve, heldere smaakbom overstappen naar een shabby roomsoep. Dat doen alleen singles…
Sinds het zevende seizoen van Masterchef is afgelopen, heb ik enorm de behoefte nieuwe dingen te proberen. En ja, qua tv kijken ben ik ook in een zwart gat beland. Misschien dat een gerecht voor een tweede keer maken daarom niet helemaal lekker meer voelt, maar misschien komt dat ook omdat ik gewoon nieuwe dingen wil proberen. Verder voel ik me namelijk helemaal prima. Sindsdien heb ik al een paar ingewikkelde dingen gemaakt, maar ik wilde vooral ook meer Aziatisch gaan koken. Deels omdat ik dat veel te weinig maakte, maar vooral omdat het een uitgebreide keuken is die overwegend gezond is en niet altijd heel moeilijk is. Een van de dingen uit Masterchef (gepocheerde kip met sesampasta en bosui-olie, foto na de klik) is de basis geworden van deze lekkere, maar vrij eenvoudige noodlesoep: de bouillon waarin de kip gegaard wordt. En die kip kun je dan bijvoorbeeld gebruiken voor een kipsaté- of kipkerriesalade.
Na een lange werkdag is het natuurlijk het lekkerst als je lekker snel een maaltijd op tafel kunt zetten. Een soepje is daar een goede oplossing voor, want dat kost over het algemeen weinig tijd en is gezond – afhankelijk van wat je erbij serveert. Deze Mexicaanse groentesoep is zoiets gezonds, maar wat ik erbij serveer is dat niet helemaal: quesedilla’s met cheddar en kalkoenfilet. Maar goed, op de eerste werkdag van de week – of in dit geval zelfs van het jaar – mag je jezelf ook best een beetje belonen, toch?
Eten is gevoel 