Wanneer ik weer eens uitgebreid kook, merk ik dat ik de meeste creativiteit kwijt kan in het dessert. Ik ben dan geen bakker, maar als zoetekauw gaat het toch wel de goede kant op. Zo maakte ik onlangs een frambozenbavarois, maar als je uitpakt is alleen een bavarois natuurlijk ook maar… Saai, ja. Dus, daar maakte ik een aantal dingen bij. Die komen later, maar nu eerst het recept van de bavarois – met dank aan Heel Holland Bakt.
Ik krijg de vraag nog wel eens hoe het kan dat ik niet zo dik ben. Dat is vrij simpel: minimaal drie keer per week hardlopen, daar bovenop nog een keer tennissen of roeien op mijn roeimachine en overdag niet zoveel en vooral gezond eten. Dan kun je dat ’s avonds namelijk wel doen. Soms voel ik me net zo’n vervelende gezondheidsgoeroe als ik dat weer eens uitleg, want daarbij komen ook mijn smoothies kijken. Vooral in de herst- en winterperiode maak ik groene, als ontbijt en als lunch. Met tussendoor een stukje fruit, wat pure chocolade of een mueslireep, red ik het dan best tot aan het avondeten. En het grootste voordeel: ik word niet zo duf als van een koolhydratenlunch en door de lichte hap krijg ik nog meer zin in het avondeten. Voor mij werkt dit prima, maar na al dat groene geweld had ik nu weer eens zin in een drankje met rood fruit en yoghurt. Vooral lekker als het fruit in het seizoen is, maar als je alles op een hoop gooit en tot een sappie pureert, is het ook een hele dikke prima.
Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst (tot nu toe helaas ook voor de enige) keer in New York was, beviel alles daar me eigenlijk perfect. De hele sfeer van het drukke stadsleven, de karakteristieke metro en de multiculturele berijders daarvan, het benauwde zomerweer, de prachtige gebouwen… Ik raakte weer eens verliefd op iets wat geen vrouw is, maar het eten is me eigenlijk niet zo heel erg bij gebleven – op die enorme burgertent met wanstaltige porties na (de chicken fingers waren drie fucking kipfilets, en dat was nog maar het voorgerecht) en de sushi die we in onze tas en kleren meer naar buiten namen om niet extra te hoeven betalen. We blijven Nederlanders, toch? Maar wat me qua eten wel in positieve zin bijbleef, was de frozen yoghurt. Vooral met pindakaas-chocolade-bites. Typisch Amerika denk je dan, maar dat was lekker hoor. Hier in Nederland heb ik nooit een goede frozen yohgurt gevonden en dat komt waarschijnlijk omdat ik er ook nooit naar heb gezocht, maar gelukkig kun je het altijd zelf proberen te maken. En ja hoor, met dank aan – natuurlijk – Masterchef is me dat gewoon weer gelukt!
Kerstmis, ik kijk er stiekem altijd wel naar uit. De hele familie bij elkaar, veel eten en dus ook veel gezelligheid. Ook dit jaar en wat was het gisteren weer goed! Nadeel? Zelfs na een half uur rennen had ik the day after nog last van wat misselijkheid na al die sausjes, stukjes vlees en stokbroodjes met kruidenboter.
Eten is gevoel 