Een tijdje terug had ik een ingeving om meer Aziatisch te koken. Dat is nu minder, maar ik val sindsdien wel terug op dit eenvoudige, maar erg lekkere receptje. Deels geïnspireerd door de heerlijke kipstukjes die we altijd bij de sushi bestellen als we in Rotterdam eten, deels een beetje van mezelf. Toen ik dit net in elkaar had gezet verbaasde ik me erover dat het nog maar 20 minuutjes verder was, dus als je een keertje haast hebt en toch lekker wil eten: maak dit eens!
Doordeweeks eet ik weinig vlees en als ik het eet, is het meestal kip. Ik wilde ook graag geroosterde broccoli proberen en had nog maïs en zoete aardappel, dus dacht ik er gelijk maar een lekker kitscherig bordje van te maken. Want daar zijn deze doodnormale ingrediënten natuurlijk uitermate geschikt voor.
Zoals eerder gezegd, is dit weer ideaal voor couscous. Het ligt niet te zwaar op de maag, maar vult toch goed. En wat ook nog eens heel fijn is, is dat het heel veelzijdig is en je het heel goed kunt gebruiken om restjes groenten in te verwerken. Mijn couscous met appel, geitenkaas, komkommer en honing werd van de week namelijk een stukje uitgebreider dan normaal en mijn koelkast gelijk een stukje leger.
Lees verder “Couscoussalade met komkommer, appel, geitenkaas en honing”
Op zoek naar inspiratie om te koken, kwam ik zoete aardappel met sinas-peperdressing tegen. Dat leek me nog eens een leuke combinatie, dus tijd om dat zelf eens te proberen te maken. Nog een zooitje gezonde troep erbij en ik had een vegetarische maaltijdsalade die je volgens mij zelfs voor kunt zetten aan een vegan. Dat laatste is het enige wat mij hier eigenlijk aan tegenstaat (hippe onzin joh, kappen nou), maar verder was dit erg lekker. Lekker zomers toch, maar op een herfstachtige zomerdag smaakt ‘ie ook wel aardig.
Lees verder “Zoete aardappelsalde met sinas-pepervinaigrette”
Lang, heel lang moest ik niets van champignons hebben. De smaak ervan vond ik wel prima, maar de textuur vond ik verschrikkelijk: ik heb een hekel aan de zachte en glibberige. Maar toen ik in Barcelona bij het geniale La Flauta (ga daarheen als je in Barça bent, echt waar!) een weer eens zo’n ding probeerde, was ik om: beetgaar, als in echt beetgaar, met een beetje grof zeezout en knoflook was dat echt verschrikkelijk lekker. Dus haal ik tegenwoordig ook champignons in huis. Dit keer om er een burger mee te maken, eentje die ik nog nooit zo had gemaakt. Het resultaat: een hele, hele dikke prima.
Lees verder “Champignonburgers met tomatensalsa en geitenkaas”
Ik heb twee favoriete manieren om zalm te bereiden: pocheren en bakken. In beide gevallen maak ik de zalm niet helemaal gaar, maar ongeveer voor driekwart, zodat elk stukje zalm net wat anders gegaard is en je optimaal gebruik maakt van het stukje vis. Mijn gebakken zalm heeft op deze manier toch stukjes die krokant zijn, maar ook stukjes die heerlijk zacht zijn: meerdere smaken uit één stukje vis. Ik ben trots op mezelf hoor!
Behalve je AGV opleuken, kun je ook je visje oppimpen. Neem nou dit: gewoon een pangasiusfilet, maar dan met een paar leuke dingetjes erbij die echt niet zo moeilijk zijn. Het moeilijkste van dit gerecht was alles goed timen, maar de helft kun je toch prima voorbereiden. Waaronder de saus. En ik als sausliefhebber (zo heb ik de Sambasaus van Calvé persoonlijk groot gemaakt in Nederland en ik bestel een frikandel speciaal zonder curry als er niet de juiste curry op zit, want die móet goed zijn) word daar wel vrolijk van.
Als je niet van geitenkaas houdt, moet je deze risotto eens proberen. Mocht je eigenwijs zijn, dan kun je hem ook weglaten, maar ik heb mensen over de vloer gehad die claimen geitenkaas niet lekker te vinden en deze risotto toch lekker vonden. Door de combinatie met de andere ingrediënten wordt de normaliter sterke smaak iets afgezwakt en houd je een lekker romig gerecht over, met een meer subtiele smaak van de geitenkaas. Echt een perfect bordje comfortfood.
Ik heb zo mijn principes. In de keuken zijn dat er best een paar. Twee belangrijke hierbij zijn: pizzabodems maak je zelf (zegt de snob in mij) en restjes zijn er om creatief mee om te gaan (zegt de Nederlander in mij). Dus als je creatief om moet gaan met restjes courgette, pesto, tomatensaus en pita’s, dan kun je met dat eerste principe ook een beetje spelen. En als je dan één letter verandert, heb je je stiekem nog steeds aan je principes gehouden en eindig je dus met pitza’s. Prima snack, maar als je er een paar hebt, voldoet het ook zeker als avondmaal.
Een tijd terug at ik behoorlijk vaak couscous. Net als met pasta vind ik dat namelijk een perfecte bron van koolhydraten die je heel snel kunt bereiden voor je avondeten. Fijn dus na een drukke werkdag en nu het weer wat zomerser weer wordt, is de kans groot dat ik het weer wat vaker ga eten. Eén van mijn lievelingsgerechten met couscous is deze versie. Er gaat veel ras al hanout door: een Marrokkaans kruidenmengsel dat je echt eens moet gebruiken. Toen ik het dit keer maakte was ik zo blij dat ik na een hele drukke werkweek toch besloot een half uurtje in de keuken staan, dat ik durf te stellen dat dit nóg beter is dan patat met een frikandel speciaal. En dat zeg ik, de man die ’s nachts wakker gemaakt mag worden voor een frikandel speciaal (wel met de goede curry natuurlijk).
Lees verder “Couscous met dadels, lamsgehaktballetjes en tzatziki”
Eten is gevoel 